Mijn naam is Giulliano (28) en woon in Amersfoort. Ik ben geboren in Amsterdam, mijn ouders zijn in Suriname geboren. Al op jonge leeftijd was mijn vader het huis uit en mijn moeder bleef achter met 2 kinderen.
Net zoals elk kind maak je goede en slechte tijden mee in je jeugd. Met zekerheid kan ik zeggen dat ik die ook heb gekend, mijn stiefvader sloeg mijn moeder geregeld waar ik bij was als kleine jongen.
Ik groeide op met minderwaardigheid en onzekerheid, een gevoel wat mij sterk achtervolgde. Op de middelbare school begon ik waarde te zoeken bij vrienden en de populaire meisjes. Graag wou ik erbij horen, simpelweg om geaccepteerd te worden. Want het spreekwoord luid: Als je niet met de massa meegaat hoor je er niet bij.
En ik wou er heel graag bij horen, waardoor ik extreem gedrag begon te vertonen. Destijds zat ik op voetbal (Orient) waar ik erg goed in was, en begon ook daar mijn waarde uit te halen. Ik werd destijds gescout door Andries Jonkers (voormalig assistent van Louis van Gaal), die een voetbal club afhuurde waar hij de beste jongens uit Amsterdam uitnodigde om tegen elkaar te voetballen, zodat hij kon zien wat voor kwaliteiten wij allemaal in huis hadden.
Ik schopte het heel ver tot de een na laatste partij, en helaas ook de een na laatste uitnodiging. Mijn wereld stortte wel even een tijd in, maar kwam er al snel weer bovenop.
Op mijn voetbal club Orient werd ik regelmatig gepest door medespelers omdat ik erg in mijzelf was gekeerd, vanwege de thuis situatie.
Ik besloot om te gaan stoppen met het voetbal, maar de trainer en assistent trainer moedigde mij nog aan om, de draad weer op te pakken. Maar uiteindelijk zei ik toch vaarwel tegen het voetbal. Mijn moeder ontmoette een man waar zij een relatie mee opbouwde. Maar op de een op andere manier begonnen er rare dingen in ons huis af te spelen.
Op een gegeven moment zag en hoorde ik dingen in mijn kamer, terwijl er niemand in mijn kamer was. Ik was aan het slapen op een avond en voelde een aanwezigheid van een persoon en werd erg angstig. Mijn moeder besloot om een medicijn man (bonoe mang in te schakelen), zodat de rust weer terug zou keren in ons huis. Bonoe is een eeuwen oude traditie in Suriname, dat als er onrust/vloek op een gezin/familie heerst dat er dan een bonoe mang te pas komt met allerlei gebeden, blaadjes uit het bos, spreuken etc om de rust weer terug te laten keren, maar het werd van kwaad tot erger.
Totdat op een gegeven moment een vriend van mij genaamd Eon zei dat zijn tante een folder in de bus had gekregen met erop ” Welke weg is nu de juiste weg”. We besloten om samen een kijkje te nemen in de kerk. En zagen dat de mensen heel anders en opgewekt waren, ik bleef komen en kreeg steeds meer honger om de samenkomsten te bezoeken.
Uiteindelijk gaf ik respons op de oproep of ik tot bekering wou komen, en er werdt met mij gebeden.Ik bad het zondaars gebed en vroeg JEZUS in mijn leven, ik zag geen bliksem ook geen donder maar ik zag dat mijn leven veranderde. Minderwaardigheid en onzekerheid verdwenen als sneeuw voor de zon.
Inmiddels ben ik nu 8,5 jaar getrouwd en heb 3 kinderen. GOD heeft mijn leven 180 gedraaid, hij heeft mij laten zien dat ik iets waard ben in zijn ogen.
Mijn grote passie wat ik op het moment doe is rappen voor JEZUS. Elke gelegenheid die ik maar kan krijgen grijp ik met beide handen aan. In de kerk hebben wij regelmatig een music center waar ik de gelegenheid krijg om te rappen. Maar voordat ik rap ga ik eerst in het centrum van Amersfoort om mensen uit te nodigen. Elk jaar meld ik mijzelf aan bij Per Wxpressie (Kroegentocht) om op te treden. Ik heb meegedaan in 2006, 2007, 2008, 2009 en 2010. Ik heb ook op Bevrijdingsfestival (2009) in Amersfoort opgetreden.
Ik zie het altijd weer als een voorrecht om het Evangelie te mogen verkondigen d.m.v. rap. Want rappen is ook preken op een beat.